معرفی کامل انواع نژادهای کبک
کبکها از جمله پرندگان وحشی و زینتی محبوب هستند که در نقاط مختلف جهان پراکندهاند. این پرندگان به دلیل مقاومت بالا، زیبایی و سازگاری با شرایط متنوع آبوهوایی مورد توجه قرار گرفتهاند. در ادامه، به معرفی مهمترین نژادهای کبک پرداختهایم:
1. کبک چوکار (Chukar Partridge)
کبک چوکار یکی از رایج ترین و بهترین نژادهای گوشتی و تخمگذار برای پرورش در ایران است.
زیستگاه: کوهستانهای آسیا، اروپا و خاورمیانه
ویژگیها:
بدن خاکستری با خطوط سیاه و سفید روی صورت و بالها
نوک و پاهای قرمز
رفتار: مقاوم در برابر سرما و شرایط سخت؛ مناسب برای پرورش تجاری و شکار
2. کبک صخرهای (Rock Partridge)
زیستگاه: کوهستانهای جنوب اروپا و غرب آسیا
ویژگیها:
شبیه به کبک چوکار اما کمی بزرگتر
پرهای خاکستری روشن با خالهای قهوهای روی بالها
رفتار: بیشتر در طبیعت وحشی یافت میشود و کمتر اهلی میشود
3.کبک برفی (Snow Partridge)
این کبک برای اولین بار توسط یک طبیعت شناس انگلیسی در قرن نوزدهم شناسایی گردید.
زیستگاه: مناطق مرتفع هیمالیا و آسیای مرکزی
ویژگیها:
پرهای سفید و خاکستری برای استتار در برف
جثه بزرگتر نسبت به سایر کبکها
رفتار: مقاوم به سرمای شدید و زندگی در ارتفاعات بالا
4. کبک پاقرمز (Red-legged Partridge)
کبک پاقرمز برای اولین بار در سال ۱۷۵۸ توسط یک فرد سوئدی ناشناخته شناسایی شد.
زیستگاه: جنوب اروپا، بهویژه اسپانیا و فرانسه
ویژگیها:
پاها و دور چشم قرمز
ترکیب رنگی قهوهای، سفید و سیاه روی پرها
رفتار: مورد استفاده در شکار و پرورش صنعتی به دلیل رشد سریع
5. کبک باربری (Barbary Partridge)
برای اولین بار در سال ۱۷۹۱ کبک بربری توسط یک فرد فرانسوی شناسایی و ثبت شد.
زیستگاه: شمال آفریقا و بخشهایی از اروپا
ویژگیها:
شباهت به کبک چوکار اما با حلقه قرمز دور چشم و رنگبندی متفاوت در بالها
رفتار: سریع و پرجنبوجوش؛ مناسب برای محیطهای خشک و گرم
6. کبک چیل (Chestnut-bellied Partridge)
این گونه از کبک ها را برای نخستین بار طبیعت دان مشهوری به نام کارل لینه سوئدی و در سال 1758 میلادی شناسایی کرد.
زیستگاه: جنوب آسیا، بهویژه هند و نپال
ویژگیها:
اندازهای کوچکتر نسبت به سایر کبکها
پرهای قهوهای مایل به بلوطی با شکم خرمایی
رفتار: بیشتر در مناطق جنگلی و بوتهزارها زندگی میکند و کمتر دیده میشود
7. کبک جنگلی (Jungle Partridge)
زیستگاه: جنگلهای جنوب و جنوبشرقی آسیا
ویژگیها:
پرهای قهوهای با الگوهای استتاری
رفتار: خجالتی و منزوی؛ بیشتر در مناطق جنگلی متراکم یافت میشود
8. کبک تیهو یا کبک سی سی (See-see Partridge)
یک فرد آلمانی در سال ۱۸۴۳ توانست آن را شناسایی و نامش را ثبت نماید. کبک سیسی توانایی پرواز در مسیرهای کوتاه و دویدن در مسیرهای بلند را دارد.
زیستگاه: مناطق خشک و نیمهخشک خاورمیانه و آسیای مرکزی
ویژگیها:
پرهای خاکستری با خالهای سفید
نوار سیاه روی چشم
رفتار: سریع و پرجنبوجوش؛ معمولاً در گروههای کوچک دیده میشود.
9. کبک دراج (Black Francolin)
در سال ۱۸۲۹ یک پرنده شناس ایرلندی این نژاد از کبک ها را شناسایی نمود. نام دیگر این نژاد کبک جنگلی سیاه است.
زیستگاه: جنوب آسیا و بخشهایی از خاورمیانه
ویژگیها:
پرهای سیاه با لکههای سفید
نرها دارای طوق سفید در گردن
رفتار: صدای بلند و مشخص؛ معمولاً در مناطق کشاورزی و علفزارها یافت میشود.
10. کبک دری (Caspian Snowcock)
کبک دري از پرندگان بومي ايران مي باشد و اغلب درارتفاعات سلسله جبال زاگرس و البرز، در نواحي غرب وشمال غربي ايران زاد و ولد و زمستان گذراني مي کند.
زیستگاه: کوهستانهای مرتفع ایران، بهویژه در رشتهکوههای البرز و زاگرس
ویژگیها:
بزرگترین کبک ایران با طول بدن ۵۸ تا ۶۲ سانتیمتر
پرهای خاکستری با خالهای بلوطی در پشت و رگههای طولی در پهلوها
رفتار: ساکن مناطق صخرهای و صعبالعبور کوهستانی؛ بیشتر میدود تا پرواز کند
توجه: کبک دری به دلیل زیستگاه محدود و شکار غیرمجاز در معرض تهدید است.
11. کبک عربی (Arabian Partridge)
کبک عربی یکی از گونه کبک های نادر است که بیشتر در کشور های عربستان سعودی، عمان و یمن زندگی می کند. در چند سال اخیر این گونه در کشور پاکستان پرورش داده می شود. در بیشتر کشور های عربی از ویژگی های کبک عربی به عنوان یکی از لذیذترین خوراکی ها یاد می کنند.
زیستگاه: شبهجزیره عربستان و بخشهایی از یمن و عمان
ویژگیها:
پرهای خاکستری و قهوهای با الگوهای استتاری
خطهای سیاه روی سر و گردن
رفتار: اغلب در مناطق خشک و بیابانی یافت میشود و بهسرعت میدود تا از شکارچیان فرار کند.
نتیجهگیری
کبکها دارای نژادهای مختلفی هستند که هرکدام ویژگیهای خاص خود را دارند. برخی از آنها مانند کبک چوکار و کبک قرمز برای پرورش و شکار مناسباند، در حالی که نژادهایی مانند کبک دری و کبک برفی بیشتر در طبیعت وحشی یافت میشوند. اگر قصد پرورش کبک دارید، بهتر است نژادی را انتخاب کنید که با شرایط آبوهوایی منطقه شما و هدفتان از پرورش (مصرف گوشتی یا زینتی) سازگار باشد.